ഒരു പുരോഹിതൻ വിട വാങ്ങുന്നു

ഒരു പുരോഹിതൻ വിട വാങ്ങുന്നു
ഒരു ചിരി ചെറു ചിരി മായുന്നു
കാലം കൊണ്ടുവന്ന കനിവ്
കനവുകൾ യാഥ്യാർഥ്യമായ നിമിഷം

ചിരിച്ചില്ല അധികമാരോടും
ചരിച്ചില്ല തിന്മതൻ വഴിയേ
തൊടുത്തില്ല ഒരമ്പു പോലും
കൂടെ നിന്ന് ചതിച്ച ചന്തുവിനെ

കൈകൂപ്പി പ്രാർത്ഥിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചു
ഓടിനടന്നു നാടിൻറെ നന്മയായീ
ശാഠ്യം പിടിച്ചു നേര് പറഞ്ഞു
സ്നേഹം പകർന്നു ശാന്തി വളർത്തി

സ്വദേഹം മറന്നു ഇടവക നോക്കി
പുത്തൻ പ്രതീക്ഷകൾ വളർത്തി
പഴയ ആഗ്രഹവും പുതിയ സ്വപ്‌നവും
ചെയ്ത് തീർത്തു മാതൃകയായീ ....