വിശപ്പ്

വിശപ്പ് 


ആദിവാസിക്ക് സർക്കാരുമായുള്ള
അവിഹിതത്തിൽ റേഷൻ എന്ന
അനന്തരാവകാശി ഉണ്ടായി
റേഷനു വേണ്ടി കോടികൾ
വകമാറ്റി സ്വത്ത് എഴുതി
എല്ലാം സർക്കാരിന്റെ മരണശേഷം
അന്തരാവകാശികൾക്കു ലഭിക്കും
ആദിവാസിയുടെ ഊരുമൂപ്പൻ
കാളോഴിച്ചു കുടിച്ചു സമ്മദം മൂളി
കാട് കേറി നാട് വന്നു
ആദിവാസി ജാതി മാറി
സർക്കാർ വീണ്ടും നാട് നീളെ
ബന്ധം പുലർത്തി പക്ഷേ
വശപ്പുകൊണ്ടു ആദിവാസി
നാട്ടിൽ കേറി കട്ടെടുത്തു
വിശപ്പിനു നിയമവും നയവും ഇല്ലല്ലോ
നാട്ടു പാർട്ടി കെട്ടിയിട്ടു
കാട്ടു പന്നി പോൽ  തല്ലി കൊന്നു
വിശപ്പു മരിച്ചു ആദിവാസി
മറ്റൊരു സുന്ദര കാനനയാത്രപോയി
വിശപ്പേ നീ അറിയുക
ആദിവാസിക്കും സർക്കാരിനും
വേണ്ടി റേഷൻ എന്ന മകൻ
നിനക്കായി ജനിച്ചിരിക്കുന്നു....


...................അഖിലൻ.............................

ഓനെ വിശപ്പ് മോഷ്ടാവാക്കി ,മലയാളി കൊന്നു

കാട് വെട്ടി കുരുതി നടത്തി
ഓന്റെ മണ്ണിൽ ചോരപടർത്തി
ഓന്റെ കാടും പുഴയും
വെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഊറ്റിയെടുത്ത്
മര മണിയുണ്ടാക്കി
ഓനെ പട്ടിണിക്കിട്ട്
ആശകൊടുത്ത് 
വോട്ട് നേടി
ഓന്റെ പെണ്ണിന്റെ
മാനം കവർന്ന്
ഓന്റെ കുടിലിൽ വിരുന്നുണ്ട്
ഓനെ പട്ടിണി കിടത്തി
ഓന്റെ കുടലിൽ 
തീയ് നിറച്ച്
ഓൻ നാ തീയൊന്നണക്കാൻ
ഒരു തുണ്ട് പാച്ചോറ്
ഓന്റെ പള്ളയ്ക്ക് വേണ്ടി
കട്ടപ്പോൾ
ഓനെ പിടിച്ചു കെട്ടി
കൊല കുറ്റം ചാർത്തി
കൊല്ലാകൊല ചെയ്തില്ലേ
കാട്ടിന്റെ കാടത്തം
നാടിന്റെ വീരത്തമായില്ലേ
നീയാണോ മലയാളി
നിയാണോ സാക്ഷര കേരള പുത്രൻ
ലജ്ജിക്കുന്നു നിന്നെയോർത്ത്

........... അഖിലൻ.............

പൊതു ജനം കഴുത

നാട് മുഴുവൻ ചെമ്പട്ടു
പുതക്കും മുമ്പേ
ചോര ചിന്താതെ നോക്കണം 
ത്രിവർണ്ണ പാതകയിൽ
മറു കോലം വരയ്ക്കുമ്പോൾ
രാഷ്ട്ര സീമകൾ ഓർക്കണം
കാവി വിരിക്കും മുമ്പേ
യോഗിയെ അറിയണം
ജനങൾക്ക് മേൽ പാർട്ടി
പാർട്ടിക്കുമേൽ നേതാവ്
പൊതു ജനം കഴുത

വിരലിൻ തുമ്പിൻമേൽ
അധികാരം ഇരുന്നിട്ടും
വിരൽ ചൂണ്ടാൻ പേടി
ജനാധിപത്യം മുങ്ങി മറഞ്ഞു
ചാനൽ ചർച്ച വിധി പറഞ്ഞു
കോടതി വെറുതേ കൂടി പിരിഞ്ഞു
പൊതു ജനം കഴുത

ചീറി പാഞ്ഞു മന്ത്രി സാരഥി
റോഡിൽ ജീവൻ പൊലിഞ്ഞു
ഓടിയടുത്തൂ സെൽഫി കൂട്ടം
ചാടി മറഞ്ഞൂ ചാനൽ കൂട്ടം
ഫ്ലാഷുകൾ പലതു മിന്നിമറഞ്ഞു
ആധാർകാർഡൊന്നു അസാധുവായി
പൊതു ജനം കഴുത

കഴുത ചുമക്കും ഭാരം
അടിമ ചങ്ങല പൊട്ടിച്ചെറിയാൻ
ചങ്ങല പൊട്ടി മറുതല
പാർട്ടി തൊഴുത്തിൽ കെട്ടി
വീണ്ടും വീണ്ടും സമരമുയർന്നൂ
ഇങ്കുലാബ് സിന്ദാബാ
അടിമ ചങ്ങല പൊട്ടട്ടെ
പൊതു ജനം കഴുത

മന്ത്രി പിണങ്ങി തന്ത്രി കുടുങ്ങി
അമ്പലത്തിൽ സർക്കാർ തൊഴുതു
മതേത്വരത്വം വാനിലുയർന്നു
തന്ത്രി ഇറങ്ങി മന്ത്രം തുടങ്ങി
പാർട്ടി പ്രവർത്തകർ പോകാറില്ല
അമ്പലമിതു കേറാറില്ല
നേതാക്കൾ അമ്പലപ്പുഴുക്കൾ
പൊതു ജനം കഴുത

ബാറുത്തുടങ്ങി വീറു തുടങ്ങി
മദ്യപ്പുഴ കരകവിഞ്ഞൊഴുകി
കഞ്ചാവിൻ കൊടി പാറി നടന്നു
സ്റ്റാമ്പുകൾ പലവിധ മായം ചേർന്നു
ഷാപ്പുകൾ പലവിധ മാളുകളായി
സർക്കാർ സന്ധി സ്വാർത്ഥയായി
പൊതു ജനം കഴുത

കരയുന്നു അമ്മമാർ സഖാക്കന്മാർക്കു വേണ്ടി
മരിക്കുന്നു അണികൾ പാർട്ടിക്കുവേണ്ടി
നേതാക്കൾ നേരിട്ടു നെടുവീർപ്പിടുന്നു
ഇനി ആരെ കൊല്ലും ഇനി ആര് ചാവും
രക്തസാക്ഷി മരിച്ചു നേർച്ചക്കോഴി വളർന്നു
ഇന്നാണ് ഇന്നാണ് നിൻ ബലി
പൊതു ജനം കഴുത

കടൽ വാങ്ങിയ കരച്ചിലും
ഇരുൾ വാങ്ങിയ നേരവും
അവർ വാങ്ങിയ ഭീതിയും
അമ്മ തേങ്ങിയ രാത്രിയും
ചോരവാർന്ന വീഥിയും
ഒന്ന് തന്നെ ഒന്ന് തന്നെ
ഓർക്കുക പൊതുജനമേ
പൊതു ജനം കഴുത

കുരിശു തീർത്ത മരണവും
ജലം മാറ്റിയ പാപവും
ചന്ദനം മറച്ച വൈരാഗ്യവും
ഓത്തുപള്ളിയിലെ നെടുവീർപ്പും
രക്ഷകനിലേക്കുള്ള കാത്തിരിപ്പും
ആധാർ കാർഡിലെ ജാതിയും
എന്റെ ശവം മറവു ചെയ്തില്ല
പൊതു ജനം കഴുത

കണ്ടൽ പിതാവ്

ഇതു സമര വാഗ്മി 

പ്രകൃതിയെ മാറോടണച്ച 

ഒരു നല്ല മനുഷ്യൻ 

ചെളിയിൽ ചോരയും 

കളിയിൽ കാര്യവും 

ഉണ്ടെന്നോതിയ 

ഒരു ബ്രഹ്മചാരി

വിപ്ലവ പാർട്ടിക്കു 

നഷ്ട്ടപെട്ട ഒരു സഖാവ് 

ഒരു രക്തസാക്ഷി 

ഈശോയുടെ സ്നേഹവും 

മിശിഖായുടെ അനുകമ്പയും 

കർത്താവിന്റെ കാരുണ്യവും 

ഒരുമിച്ചു കിട്ടിയ വികാരി

പക്ഷിയെ സ്നേഹിച്ചവൻ 

കക്കത്തോടിനെ പ്രണയിച്ചവൻ 

പ്രാവിന്റെ കയ്യിൽ 

സ്വർഗത്തിലേക്ക് അക്ഷരം 

കൊടുത്തയച്ചവൻ

കണ്ടലിൽ പുതു കാലത്തെ 

സ്വരുക്കൂട്ടി വരവേൽറ്റവൻ 

പൂമ്പാറ്റയിൽ മഴവില്ലുകണ്ടവൻ 

പൂക്കളിൽ ദൈവത്തെകണ്ടവർ

പാടത്തിനു നടുവിൽ 

പക്ഷിക്കൂട്ടത്തിനു

പാഥേയമൊരുക്കിയവൻ

സമര നായകൻ 

സരസപ്രകൃതൻ

വായിക്കാൻ വഴി തുറന്നവൻ 

വഴികളിൽ കൈ വീശിതളർന്നവൻ 

കുന്നിനെ കുഞ്ഞിനെ പോലെ 

സ്നേഹിച്ചവൻ

സ്നേഹനിധിയായ ജേക്കബച്ചനു പിറന്നാൾ ആശംസകൾ .

ദൈവം പ്രണയ ഉടമസ്ഥനാണ്

പ്രണയവും ലഹരിയും
ഒന്നായി തീർന്നപ്പോൾ
പെണ്ണ് വെറും മാംസവും 
ആണ് വെറും വിത്തുകാളയും

പ്രണയം താലിയിൽ
ഊരാക്കുടുക്ക് മെനയുമ്പോൾ
ജാതിയും തോഴരും
മറുകുടുക്കു തിരയുന്നു

കഥ പഴംകഥ
ഇതു സ്നേഹം തളർത്തിയ
രമണന്റെ കടംകഥ
ചന്ദ്രിക ചമച്ച ചെറുകഥ

കടലിലെ കപ്പലിൽ
തിരമാല കണക്കേ പ്രണയിച്ചോർ
കടൽ കഷ്ണമാക്കിയ
കപ്പലിന്റെ അടിത്തടിലമർന്നൂ

മഹാത്ഭുതം കണക്കേ
കൊട്ടാരം പണിതരാജൻ
റാഞ്ചിയെ സ്നേഹിച്ചിവോ
പ്രണയം നടിച്ചു മരിച്ചുവോ

ആദ്യം വാക്കുകൾ കൈമാറി
പിന്നെ കണ്ണുകൾ കഥ പറഞ്ഞു
മരതണൽ ഒരു മറത്തുണിയായി
ലാസ്യരതിതൻ കോമരങ്ങളായി

പിറന്ന ദിനം പാടി
മധുരം നുണഞ്ഞൊരു കമിതാക്കൾ
മധുരകരമീ ജീവിതം
മരണ ദിനമടുത്തൂ

നാടിന്റെ സംസ്ക്കാരം തകർത്തൂ
കൗമാരം ശാപചാപല്യങ്ങൾ നിറഞ്ഞു
സൃഷ്ടിതൻ പരിവർത്തനം
ദൈവമെന്ന സ്നേഹം മറന്നൂ

ദൈവം സ്നേഹമാണ്
പ്രണയം സ്നേഹമാണ്
ദൈവം പ്രണയ ഉടമസ്ഥനാണ്
ദൈവത്തെ കാര്യസ്ഥനാക്കരുത് ...

..........അഖിലൻ...............